Omeprazole

Introductie

Omeprazol is een geneesmiddel binnen de groep protonpompremmers dat wordt gebruikt om gastro-oesofageale reflux, maagzuurvergiftiging, Helicobacter pylori-infecties en maagzweren te behandelen. Het wordt ook gebruikt voor het voorkomen van maagzweer bij mensen die plaatselijk of systemisch gebruik maken vanNSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen). Omeprazol wordt voorgeschreven in tabletvorm of als intraveneuze infusie.

orticatie

Omeprazol wordt meestal voorgeschreven voor de behandeling of preventie van gastro-oesofageale reflux, maagzuurvergiftiging, Helicobacter pylori-infecties en maagzweren. Het kan ook worden voorgeschreven voor het voorkomen van maagzweren bij mensen die plaatselijk of systemisch gebruik maken van NSAID's.

Mechanisme van actie

Omeprazol werkt door het verminderen van de hoeveelheid zuur in de maag. Het werkt door het remmen van een enzym genaamd H+K+-ATPase dat verantwoordelijk is voor de productie van zuur in de maag. Door het blokkeren van dit enzym vermindert het zuurgehalte in de maag, waardoor de zuurvergiftiging wordt verminderd en de symptomen van gastro-oesofageale reflux worden verminderd. Het kan ook worden gebruikt voor de behandeling van Helicobacter pylori-infectie omdat het de penetratie van het bacteriedeeltaagene in de cel vermindert door de vermindering van het zuurgehalte.

Hoe lang duurt het voordat het werkt?

Omeprazol begint binnen 24 uur te werken. Het maagzuur wordt binnen twee tot vier dagen verminderd. In sommige gevallen kan het enkele weken duren voordat de acidose volledig wordt verminderd.

Absorptie

Omeprazol wordt goed geabsorbeerd in de dunne darm. De extentie van absorptie is optimaal bij een Ph van 4 tot 5, wat wordt bereikt door concomitante toediening van maagzuurremmers.

Route van uitscheiding

Omeprazol wordt grotendeels uitgescheiden via de urine onveranderd, maar er zijn kleine hoeveelheden in de ontlasting aangetroffen.

Dosering

De aanbevolen dosis voor de behandeling van gastro-oesofageale reflux en maagzweer varieert van 20-80 mg per dag, afhankelijk van de aard van de symptomen en de duur van de behandeling. Voor preventieve doeleinden is de aanbevolen dosis 10-20 mg per dag. De maximale dosis voor volwassenen is 80 mg per dag. Kinderen van 12 tot 17 jaar krijgen 20-60 mg per dag ter behandeling en 5-10 mg per dag ter preventie van maagzweer bij het gebruik van NSAID's. Voor volwassenen wordt meestal 20-80 mg één keer per dag voorgeschreven, alleen of twee keer per dag. De meeste patiënten kunnen effectief worden behandeld met een dosering van 20-40 mg één keer per dag. Het wordt ook voorgeschreven als intraveneuze infusie die twee keer per dag wordt gegeven, afhankelijk van de gezondheidstoestand van de patiënt.

Administratie

Omeprazol moet oraal worden ingenomen, geslikt met een glas water, gewoonlijk 30-60 minuten voor het ontbijt. Het kan ook als intraveneuze of intramusculaire infusie worden toegediend. Na orale toediening geven sommige mensen een bittere smaak in de mond.

Bijwerkingen

De meest voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, diarree, constipatie, hoofdpijn, vermoeidheid, blozen, droge mond, droge huid, flatulentie, oedeem en spier- of gewrichtspijn. Langdurig gebruik van omeprazol kan leiden tot een toename van de niveaus van de enkelvoudige aminozuren, hetgeen kan leiden tot leverbeschadiging en een toename van de kans op interstitiële nefritis.

Toxiteit

Het toxisch effect van omeprazol kan worden verminderd door aanpassing van de dosis. Bij intensief gebruik kan hypomagnesiemie optreden, vooral bij patiënten die al lager magnesiumspiegel hebben. Overmatige dosis kan ook leiden tot leverbeschadiging.

Voorzorgsmaatregelen

Tijdens de behandeling met omeprazol moeten patiënten die lijden aan hypomagnesiemie hun bloedwaarden consequent controleren en adequaat gecorrigeerd worden. Het gebruik van omeprazol bij patiënten met leveraandoeningen moet met voorzichtigheid worden gebruikt.

Interacties

Er zijn enkele interacties bekend tussen omeprazol en andere medicijnen zoals ciclosporine, tacrolimus, digitoxine, diazepam, rifabutine, warfarine, clopidogrel en sommige niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. Het kan ook worden geïnterfereerd met het metabolisme van bepaalde middelen door CYP2C19 en kan leiden tot onverwacht hoge bloedspiegels.

Ziekteinteracties

Omeprazol moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met leveraandoeningen zoals cirrose of leverfalen. Het gebruik ervan bij patiënten met cardiovasculaire aandoeningen zoals hartfalen of hartaritmieën moet ook met voorzichtigheid worden gebruikt. Het kan ook worden gebruikt bij patiënten met osteoporose, maar het is mogelijk dat het magneziumgehalte in het bloed gedurende de behandeling meer wordt verminderd.

Geneesmiddelinteracties

Omeprazol heeft interacties met ciclosporine, tacrolimus, digitoxine, diazepam, rifabutine, warfarine, clopidogrel en sommige niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen. Het kan ook worden geïnterfereerd met het metabolisme van bepaalde middelen door CYP2C19 en kan leiden tot onverwacht hoge bloedspiegels.

Voedselinteracties

Je moet je maaltijden eenhalf uur na het innemen van omeprazol overslaan. Het gebruik ervan vereist ook dat je het innemen van lokale antacidapreparaten vermijdt en meer dan 4 uur nadat je het hebt ingenomen geen mentaal geactiveerde geneesmiddelen neemt en liever geen calciumsupplementen inneemt.

Zwangerschapsgebruik

Omeprazol mag alleen worden gebruikt in de zwangerschap als de verwachte voordelen het mogelijke risico overtreffen. Je moet momenteel niet borstvoeding geven als je omeprazol gebruikt.

Lactatie gebruik

Het is gecontra-indiceerd om omeprazol te gebruiken tijdens het geven van borstvoeding.

Acuut overdosis

Een acuut overdosis omeprazol kan leiden tot braken, hoofdpijn, slaperigheid en diarree. In ernstige gevallen kan het leiden tot abnormale hartslag, ademhalingsproblemen en shock.